|
آزمایشهاي پیچ، مهره و واشر: به طور کلی آزمایشهاي زیر براي ست پیچ و مهره و واشر انجام میشود:
آزمایشهاي ابعادي و نیز متالورژیکی در هنگام تولید پیچ و مهره و واشر، در کارخانه ي سازنده انجام میشود. آزمایشهاي مکانیکی پس از تولید پیچ و مهره و واشر، در کارخانهي سازنده یا آزمایشگاههاي مقاومت مصالح انجام میگیرند .آزمایشهاي مکانیکی براي مهندسان طراح و بازرسان سازه داراي اهمیت می-باشد .بهطورکلی آزمایشهاي مکانیکی شامل آزمایشهاي کشش، سختیسنجی و ضربه میشود. آزمایش کشش:این آزمایش از آزمایشهاي بسیار معمول براي پیچ می-باشد. در آزمایش کشش، پس از بستن کامل پیچ با یک مهره از ردهي مقاومتی بالاتر بر روي دستگاه کشش، با سرعتی مناسب پیچ تا حد تنش تسلیم زیر کشش قرار گرفته و سپس به مدت ده ثانیه در همین حالت باقی میماند؛ سپس بار کششی از روي پیچ برداشته میشود. در این آزمایش هیچگونه شکست یا افزایش طول همیشگی در پیچ نباید وجود داشته باشد. آزمایش کشش گوه اي: پس از آزمون کشش این آزمایش بر روي پیچ انجام میشود .الزام آیین نامه براي انجام آزمایش کشش بر روي نمونهي کامل و واقعی پیچ و مهرهي استفاده شده در پروژه است، مگر در مواردي که محدودیت ظرفیت دستگاه آزمایش وجود دارد و یا طول پیچ خیلی کوتاه است که در این حالت از نمونهي ماشینکاري شده استفاده میشود. در این آزمایش باید دست-کم به مقدار چهار بیشتر باشد. شکست به وجود آمده mm/min رزوهي کامل از پیچ بین فکهاي دستگاه قرار بگیرد. حداکثر سرعت دستگاه نباید از 25 تنها باید در بدنهي پیچ باشد و در صورت بروز شکست در محل اتصال سرپیچ به بدنه، حتی اگر به مقاومت مورد نیاز نیز رسیده باشد، نمونه مورد پذیرش نیست. این شکست در پیچهاي ساخته شده به روش فورج گرم بیشتر مشاهده میشود و بر همین اساس تا حد امکان به روش فورج M باید از پیچهاي ساخته شده به روش فورج سرد استفاده شود. از آنجایی که در ایران و در حال حاضر تنها تا قطر 24 سرد تولید میشود، در طراحی باید تلاش نمود تا از قطرهاي بالاتر استفاده نشود. آزمایش سختی سنجی:این آزمایش در ردهي آزمایشهاي غیرمخرب پیچ بوده و براي آگاهی از میزان سختی قطعه و برابري آن با مقدار استاندارد انجام میشود. سختیسنجی براي بخش انتهایی، سطح صاف بدنه و سطح صاف سرپیچ انجام میشود. به طورکلی از سه روش براي آزمون سختیسنجی استفاده میشود که عبارتند از : روش برینل، روش راکول و روش ویکرز. |